Hosea 2

1بهبرادرانخود عَمّیبگویید و بهخواهرانخویشرُوْحامَه!

2محاجهنمایید! با مادر خود محاجّهنمایید زیرا كهاو زنمننیستو منشوهر او نیستم. لهذا زنایخود را از پیشرویشو فاحشگیخویشرا از میانپستانهایشرفعبنماید. 3مبادا رختاو را كنده، ویرا برهنهنمایمو او را مثلروز ولادتشگردانیده، مانند بیابانواگذارمو مثلزمینخشكگردانیده، بهتشنگیبكُشَم. 4و بر پسرانشرحمتنخواهمفرمود چونكهفرزندانزنا میباشند. 5زیرا مادر ایشانزنا نمودهو والدهایشانبیشرمیكردهاستكهگفت: «در عقبعاشقانخود كهنانو آبو پشمو كتانو روغنو شربتبهمندادهاند خواهمرفت.»

6بنابراین، راهتو را بهخارها خواهمبستو گرد او دیواریبنا خواهمنمود تا راههایخود را نیابد. 7و هر چند عاشقانخود را تعاقبنماید بهایشاننخواهد رسید و هر چند ایشانرا بطلبد نخواهد یافت. پسخواهد گفت: «میرومو نزد شوهر نخستینخود برمیگردمزیرا در آنوقتاز كنونمرا خوشتر میگذشت.»

8اما او نمیدانستكهمنبودمكهگندمو شیرهو روغنرا بهاو میدادمو نقرهو طلاییرا كهبرایبعلصرفمیكردند برایشمیافزودم. 9پسمنگندمخود را در فصلشو شیرهخویشرا در موسمشباز خواهمگرفتو پشمو كتانخود را كهمیبایستبرهنگیاو را بپوشاند برخواهمداشت. 10و الا’نقباحتاو را بهنظر عاشقانشمُنكَشِفخواهمساختو احدیاو را از دستمننخواهد رهانید. 11و تمامیشادیاو و عیدها و هلالها و سَبَّتها و جمیعمواسمشرا موقوفخواهمساخت. 12و موها و انجیرهایشرا كهگفتهبود اینها اجرتمنمیباشد كهعاشقانمبهمندادهاند، ویرانخواهمساختو آنها را جنگلخواهمگردانید تا حیواناتصحرا آنها را بخورند. 13و خداوند میگوید كهانتقامروزهایبعلیمرا از او خواهمكشید كهبرایآنها بخور میسوزانید و خویشتنرا بهگوشوارها و زیورهایخود آرایشداده، از عقبعاشقانخود میرفتو مرا فراموشكردهبود.

14بنابرایناینكاو را فریفته، بهبیابانخواهمآورد و سخناندلاویز بهاو خواهمگفت. 15و تاكستانهایشرا ازآنجا بهویخواهمداد و وادیعَخور را بهدروازهامید (مبدّلخواهمساخت) و در آنجا مانند ایامجوانیاشو مثلروز بیرونآمدنشاز زمینمصر خواهد سرایید. 16و خداوند میگوید كه«در آنروز مرا ایشی(یعنیشوهر من) خواهد خواند و دیگر مرا بَعلینخواهد گفت، 17زیرا كهنامهایبعلیمرا از دهانشدور خواهمكرد كهبار دیگر بهنامهایخود مذكور نشوند. 18و در آنروز بهجهتایشانبا حیواناتصحرا و مرغانهوا و حشراتزمینعهد خواهمبستو كمانو شمشیر و جنگرا از زمینخواهمشكستو ایشانرا بهامنیتخواهمخوابانید.

19و تو را تا بهابد نامزد خود خواهمساختو تو را بهعدالتو انصافو رأفتو رحمانّیتنامزد خود خواهمگردانید.

20و چونتو را بهامانتنامزد خود ساختمآنگاهیهوهرا خواهیشناخت.»

21و خداوند میگوید: «منخطابخواهمكرد، آسمانها را خطابخواهمكرد و آنها زمینرا خطابخواهند كرد.

22و زمینگندمو شیرهو روغنرا خطابخواهد كرد و آنها یزْرَعیلرا خطابخواهند كرد.

23و او را برایخود در زمینخواهمكِشتو بر لُورُوْحامَهرحمتخواهمفرمود و بهلُوعَمّیخواهمگفتتو قوممنهستیو او جوابخواهد داد تو خدایمنمیباشی.»
Copyright information for PesOV